Jaar: 2017

Kampverslag welpen 8 t/m 15 juli 2017 – Thema Spionnen

Op 8 juli vanaf 12.30 uur waren de welpen welkom om zich te melden bij het Scout Secure Instituut aan de Amsterdamsestraatweg in Baarn.
Eenmaal aangekomen werd door de bewakers de auto en papieren aan een grondig onderzoek onderworpen. Zag er wel heel echt uit met mannen in het zwart en een echte afzetting.

Nadat alle welpen aanwezig waren en de ouders uitgezwaaid kan het kamp van start.

Na de uitleg over wat we dit kamp gaan doen (opleiding tot aspirant spion niveau A) werden de opleidings zaken uitgedeeld. Wat bestond uit een doos met een code en een T-Shirt met het logo en dezelfde code. Het was de bedoeling dat alle welpen hun code uit hun hoofd leerde en niet meer reageerde op hun naam maar op hun code.

Nadat iedereen omgekleed was in het scout secure uniform kon de eerste opdracht van start. Leren te fouileren, dit ging niet bij iedereen even goed, mes en verboden middelen kwamen erdoor, maar was wel heel leuk. Soms gaat het als spion ook mis en word je opgepakt, daarom moest ontsnappen ook geoefend worden. Hierna heerlijk het bos verkend en en gegeten en natuurlijk nog een avondspel waardoor de jongens iets te laat naar bed gingen.

Zondag begond de dag voor de welpen zo rond 10.00 uur ze hadden lekker uitgeslapen. Omdat het heel mooi weer was zijn we begonnen met een schietoefening met een blaaspijp het was de bedoeling om hiermee een soort naald in de roos te schieten. Na de lunch stond er iets heel spannend op het programma het schieten met een echte kruisboog. Na een grondige uitleg mocht iedereen eenmaal schieten, wat een kracht heeft dat apparaat. Na het stilstaan en de spanning deden we een spel waarbij een tas met goedstaven van het casino naar de bank gebracht moest worden. Een geweldig spel met bewakers rovers en waterballonnen. De tijd vloog voorbij en het was al weer tijd voor het avond eten.
Hierna nog lekker een vuurtje en toen was het tijd voor de oudste welpen om samen met Chil, Riki en Mang gedropt te worden. De andere mochten nog even bij het kampvuur en toen was het tijd om naar bed te gaan.

Maandag moest iedereen gewekt worden door de pannendeksels van ome Felix.
Na het ontbijt, corvee en nog een renspel was het tijd om te vertrekken naar het zwembad. Eenmaal weer terug mocht er nog wat met de blaaspijpjes geschoten worden, lekker gespeeld in het bos, hutten bouwen en Pablo(?) zaadjes planten blijft heel leuk.
Toen het ‘s avonds donker was kregen we een opdracht binnen voor de aspirant spionnen het goud was uit de bank gestolen en de boeven moesten zicht nog in het bos bevinden. Als stoeren aspirant spionnen gingen we dus op jacht naar de boeven. Dit was echt wel heel spannend maar dat Raksha de grond wel van heel dichtbij zag en Jacala bijna van schrik in haar broek plaste maakte het wel heel leuk.

Dinsdag lekker aan het sporten geweest in het bos, was wel heel spannend als je samen een verkeerde afslag neemt en een beetje verdwaald in het bos. Maar luisterend naar het fluitje van Jacala waren ze al snel weer terug en natuurlijk extra punten gescoord voor je spionnen diploma.
‘s Avonds in bed een film gekeken “de incredebles” die een heel apart werd omdat halverwege de film de beamer besloot dat er genoeg kleur gebruikt was en er verder in zwart/wit gekeken moest.

Woensdag begon met regen, door het afdak buiten hebben we wel lekker buiten kunnen ontbijten. Daarna naar het station gelopen en met de trein en de bus naar het Spoorwegmuseum in Utrecht vertrokken. De heren hebben zich prima vermaakt met alles wat daar te doen was. Als laatste hebben we met alle welpen en leiding nog een virtuele trein bestuurd.
Eenmaal weer in het clubhuis lekker patat gegeten en na de afwas en even in het bos spelen met zijn alle marshmellow geroosterd boven het kampvuur.

Donderdag begon met een handelsspel waarbij je doormiddel van kopen en verkopen materialen moest verzamelen om wereldwonderen te kunnen bouwen. Na de lunch en tijdens de afwas reed er ineens een zwarte bus voor waar 3 mannen in het zwart met een zwarte panty over hun hoofd en honkbalknuppels uitkwamen (leken verdacht veel op onze leiding). Ome Felix kreeg een sloop over zijn hoofd en voordat we beseften wat er aan de hand was, was het busje met ome Felix vertrokken. Nadat we van de “schrik” bekomen waren kreeg we een bericht op de mail binnen dat we 1000 euro moesten betalen aan de ontvoerders om onze kok weer terug te krijgen. Na enig nadenken kwamen de welpen tot de conclusie dat het zakgeld niet genoeg was en dat er dus op een andere manier geld gevonden moest worden.
Als je ‘s morgen kan handelen en geld verdienen moet dat ‘s middags ook lukken.
Ome Jan verkocht in de keuken snoepjes die je naar zuster Martha in het bos moest smokkelen en waar je dan weer meer geld voor je snoepjes terug kreeg, maar in het bos stonden ook twee douaniers die als ze je zagen je geld en of snoep afkonden nemen en als je een erge overtreding begaan had naar de rechter in de kampvuur kuil kon sturen waar je een alternatieve straf kreeg. Ineens was daar ook de vakantieman bij hem kon je snoep kopen dat bij zuster Martha heel veel goud waard was.
Er werd fanatiek gespeeld en gelukkig hadden we het geld na 3 uur wel bij elkaar. Na een bericht van de ontvoerders hebben we het geld volgens afspraak achtergelaten bij de bank in het bos.
Terug bij het clubhuis was het tijd voor wat te drinken en kwam het bericht dat we ome Felix konden zoeken. Gelukkig hadden we hem snel gevonden. Na het verhaal van ome Felix bleek dat ome Jan en de vakantieman de daders van de ontvoering waren. Gelukkig wist de politie dat ook en kwamen er twee echte marechaussee op het terrein om ze te arresteren. Ome Jan en de vakantieman liepen rustig mee wetend dat het spel uit was dus de handboeien hoefden niet te voorschijn gehaald te worden.
Dit was een leuk en onverwacht einde omdat de rest van de leiding hier ook niet van op de hoogte was.
Ome Felix heeft als slachtoffer een heerlijke middag gehad in café de General en boodschapjes gedaan.
Na de pannenkoeken was het tijd om binnen te oefenen met het nemen van vingerafdrukken. Vol verbazing werd er geconstateerd dat je je vingerafdruk heel makkelijk zichtbaar maakt met wat talkpoeder.

Nadat iedereen geoefend had hoorde we een hoop lawaai en zagen dat er rook onder de deur door kwam, BRAND, gauw door het raam, nooduitgang, naar buiten en daar hoorde we de brandweer al aankomen gelukkig. De leiding was trots op de welpen dat ze zonder paniek de juiste beslissing namen en het pand verlieten. Al was het we moeilijk om buiten tot de conclusive te komen dat je knuffel nog binnen lag. De brandweerman die kwam kijken of alles goed met ons was beloofde alle knuffels te redden. Na 2 minuten kwam er een hele boze brandweerman vertellen dat het een oefening was en dat ze voor niets gekomen waren. De leiding was vergeten om dit te melden bij de brandweer. Hier staat een hele hoge boete op, maar omdat er in het bos niet genoeg water is had de brandweer water meegenomen en wilde dit niet meer mee terug nemen dus de welpen konden kiezen spuiten met een brandslang of een boete betalen. De keuze was niet zo heel moeilijk, ook mocht er in de brandweerauto gezeten worden. Met dank aan de jeugd vrijwillege brandweer van Bussum. De echte brandweer hadden we wel keurig ingeseind.

Vrijdag alweer de laatste dag van het kamp eerst warden er 9 certificaten en 1 cert uitgereikt door de directeur van Scout Secure. Djojo was eerder terug van vakantie en had zich op woensdagavond bij ons gevoegd.
‘s Middag shoppen en ‘s avonds de traditionele BBQ.

Zaterdag moesten we nog doorwerken om alles opgeruimd te hebben voordat alle ouders weer arriveerde om een zoon op te halen.
We hebben nog veel meer gedaan dan in dit verslag staat, vraag uw zoon maar naar de rest.
Voor foto’s verwijzen wij u naar onze facebookpagina despeurdershorde.

De welpen en de leiding hebben genoten van een geweldig kamp en kijken al weer uit naar volgend jaar.

Het weekend van 20 en 21 mei stond in het teken van het jaarlijkse Vader-Zoon weekend. 15 welpen en hun vaders meldden zich tussen 9:30 en 10:00 op het scoutterrein Rotterdam voor een mooi weekendje “mannen onder elkaar, die lekker allemaal mannen-dingen gaan doen”.
Alleen maar mannen? Nou niet helemaal, want onder de 6-koppige leiding bevonden zich de lieftallige Jacala en Raksja, die er samen voor zorgden dat het niet een complete chaos werd. De welpen en hun vaders werden onderverdeeld in 3 teams (Rood, Groen en Blauw), waarna het thema bekend werd gemaakt: “The best of the Bepals”. We gingen dit weekend een aantal verschillende activiteiten ondernemen, waarbij telkens punten te verdienen waren. Voor het team met de meeste punten lag een mooie prijs in het verschiet: Het meest luxueuze avondeten!

De eerste activiteit was het doorbranden van een touw. Elk team kreeg een pallet, een lege fles, een touw, een bijl, een hamer, een vonkschieter en enkele watten. De opdracht was het bouwen van een constructie waarin een touw horizontaal gespannen moest worden middels een gewicht van een kilo op ca. 50 cm hoogte. En dat touw moest worden doorgebrand d.m.v. vuur. Er mocht alleen gebruik worden gemaakt van de hierboven beschreven materialen. Team Rood was slim bezig omdat zij van enkele stukken hout van het pallet al snel een mooi brandend vuurtje gemaakt hadden, en tussen de benen van twee vaders het touw gespannen hadden. Helaas voor hun werd deze constructie afgekeurd door de leiding. Team Blauw hield zich in eerste instantie niet aan de regels doordat het touw slap hing, niet op de juiste hoogte hing, etc. etc. Zij beschuldigden de leiding ervan telkens de spelregels te veranderen, maar dit was natuurlijk totale onzin; ze hadden gewoon niet goed naar de uitleg geluisterd. Desondanks won team Blauw deze competitie. Team Groen had werkelijk een prachtige constructie gebouwd met een groot deel van het pallet als onderdeel ervan. Helaas had team Groen hierdoor vrijwel geen brandhout en kwam het vuurtje niet op gang. Met hulp van andere teams kwam ook hun vuur gelukkig tot stand en brandde het touw weldra door.

Als tweede stond het parcours op het programma. Allereerst moesten de teams zich middels een roeiboot vanaf de ene kant van de sloot zich naar de andere kant zo’n 20 meter verderop verplaatsen. Er mochten zich echter telkens maximaal twee personen tegelijk in de roeiboot bevinden. Team Blauw had nog wat last van een lekke boot, maar na deze te hebben omgeruild liep alles op rolletjes. Het tweede onderdeel van het parcours was het overbruggen van een andere sloot via een touwbrug. Een enkeling kreeg hierdoor natte voeten, maar de meesten haalden vrij gemakkelijk de overlant. Daarna stond de spin op het programma. Tussen twee bomen waren linten gespannen op ca. 1 en 1,5 m hoogte. Elk teamlid moest hier tussendoor zonder de linten aan te raken. Alledrie de teams bedachten vrij snel dat het handig was om de welpen op te tillen en zo horizontaal door te geven. Bij de vaders ging dit wat lastiger. Eén vader had een mooie tactiek bedacht, nl. met een koprol door het lint springen. Andere vaders – met een wat forser postuur – waren echter niet in staat deze flitsende move na te doen. Vrij snel kwamen alle drie de team op dezelfde oplossing uit, nl. dat een ander teamlid het onderste lint omlaag trok, waarna men zonder de linten aan te raken door kon steken. Tot slot moest de sloot weer terug overgestoken worden via een boomstam. Dat dit niet een geheel risicoloze onderneming was bleek toen zowel Job als de vader van Sasha en Jesse te water raakten. Team Rood finishte als eerste, team Groen als tweede en team Blauw als laatste.

Het derde onderdeel was katapult schieten. Achter op het terrein was een schietterrein ingericht met authentieke Delftsch blauwe wandtegeltjes op diverse afstanden, waarop zowel vaders als welpen hun katapult-schiet-kunsten konden botvieren. Er werd fanatiek geschoten en ook goed gericht, want er zijn vele tegeltjes gesneuveld. Lange tijd stond team Groen aan de leiding, met name omdat de vader van Sasha en Jesse enkele tweepunters had gescoord, maar op het laatste moment kwam team Rood langszij dankzij knappe schoten van de vader van Nicolo en de vader van Ando. Team Groen had in de eerste rond geen enkel tegeltje geraakt, maar kwamen knap terug in de tweede ronde, maar bleven desondanks steken op de derde plaats. 

Het vierde programmapunt was vlotbouwen. Alle drie de teams gingen fanatiek van start, maar al vrij snel werd duidelijk dat in het ene team beter werd samengewerkt dat in het andere; d.w.z. in sommige teams werd er vooral veel gediscussieerd voordat er aangevangen werd met het bouwen van het vlot. Team Rood had als eerste een stevig vlot te water en voer met alle vaders en welpen naar het einde van de sloot en terug. Team Blauw was als tweede klaar. Onder de bezielende leiding van de vader van Felix bemanden de welpen de andere tonnen, maar bleven de andere vaders de beste stuurlui aan wal. Uiteindelijk lukte het ook team Groen om hun vlot te water te laten. Bemand door twee vaders en enkele welpen voeren ook zij de sloot heen en terug. Hierna werd er nog wat gespeeld met de vlotten door de welpen die vele malen de sloot insprongen en elkaars vlotten kaapten en probeerden te saboteren door de touwen los te knopen. Gelukkig zijn uiteindelijk wel alle welpen heelhuids het water uitgekomen.

Na een verfrissende douche (de welpen stonken nl. naar vies slootwater) kon er begonnen worden aan het avondeten. Was er aan het begin van de dag nog beloofd dat de dames voor het eten zouden zorgen, nu kwam de aap uit de mouw: De vaders en zoons moesten zelf koken: Er waren drie maaltijden: Wraps met groenten en rundergehakt, Macaroni met groenten en half-om-half gehakt, en nasi met kipfilet. Team Rood mocht als eerste kiezen en zij kozen de wraps, team Blauw als tweede en zij kozen de macaroni. Voor team Groen bleef de nasi over, tot teleurstelling enkele welpen. Gelukkig zijn scouts altijd vriendelijk en in gemoedelijke sfeer mochten sommige welpen ook een hapje mee-eten bij een van de andere teams.

Na het eten werd nog een quiz met makkelijke en moeilijke raadsels, Jungleboek-vragen en flauwe grappen gehouden. Ook hier kwam team Rood als winnaar uit de bus en zij mochten als eerste kiezen welk toetje ze wilden. Daarna team Blauw en tot slot team Groen.

Na een potje voetballen werd de avond (voor de welpen) afgesloten met een potje Wie ben ik? Drie welpen of vaders zitten aan een tafel en krijgen een bordje voor zich met een naam of voorwerp erop. Zij kunnen zelf niet zien wat er op het bordje staat, maar moeten erachter zien te komen wat erop staat door ja/nee vragen te stellen en door aanwijzingen te krijgen. Na wat hilarische momenten werd het langzamerhand echt te donker om de bordjes te lezen, en omdat er toch ook steeds meer welpen met hele kleine oogjes waren, werd besloten de welpjes naar bed te sturen. Daarna kon het avondprogramma voor de vaders doorgang vinden: Rond het kampvuur werd nog eens gezellig de dag doorgenomen onder het genot van een biertje en een wijntje. Om iets na 3 uur ’s nachts hadden ook de laatste vaders hun slaapzak opgezocht en werd het stil op het terrein.

De volgende ochtend waren rond 8 uur echter al weer de welpen en vrijwel alle vaders uit de veren en kon er rond een uur of 9 lekker ontbeten worden in de zon met voor iedereen een overheerlijk gebakken eitje dat door Jacala en Raksja verzorgd werd. Hierna hebben we een tweetal potjes Levend Stratego gespeeld. In eerste instantie verliep alles eerlijk, maar het begon wel op te vallen dat er op een gegeven moment welpen rondliepen met allerhande kaartjes waardoor zij altijd het juiste kaartje konden trekken….. Maar er moet ook gezegd worden dat bij het tweede potje de vlag werd door een welp gevonden op een plek waar zo’n beetje alle vaders ook al wel gekeken hadden, dus wonnen de welpen verdiend!

Na een potje Hollandse Leeuwen was het alweer tijd voor het schoonmaken en opruimen van de spullen en de tenten. Iedereen hielp goed mee, en werd dan ook beloond met weer een fijn soepje en boterhammen.

Na de lunch stonden nog Oud-Hollandsche spelletjes op het programma, maar nadat de jonge garde van de leiding reeds voor aanvang door de blikken was gezakt, die voor het bliklopen bedoeld waren, werd dit afgeblazen. Dit vond niemand erg, want de zon scheen, er was koffie en thee, en op de sloot was een team meiden bezig met een zelfgebouwd (niet al te stevig) vlot van het ene naar het andere eind van de sloot te peddelen. Zowel welpen als vaders stonden dit tafereeltje ongegeneerd vanaf de kant gade te slaan.

Zo rond 14:30 uur werd het weekend afgesloten met het uitdelen van enkele insignes aan een aantal welpen en de medailles voor het winnende team. Moe maar voldaan konden hierna alle vaders en zoons naar huis toe gaan en kwam een eind aan een zeer geslaagd vader-zoon weekend.