Auteur: Bert Steenkist

Dagje uit naar De Linnaeushof.

17 juni 2017.
Dagje uit naar De Linnaeushof.
Dit jaar besloten we om naar de grootste speeltuin van Europa te gaan en dat was een schot in de welbekende roos.
Na de aankomst waren jullie binnen enkele minuten opgelost in het park. We hadden duo’s gemaakt die elkaar niet uit het oog mochten verliezen en als duo kon je dan weer aanhaken bij een ander tweetal.
Uiteraard werd als eerste het piratenschip veroverd door de Be Pals, maar ook de touwbrug naar het Pirateneiland was al snel ons domein en daarna volgen al gauw de trampolines, de draaimolens en de waterfietsen. In de Linnaeushof kan je ook met een hoop attracties de lucht in, zo was de kabelbaan over het water natuurlijk supervet en ook de Flintstone-monorail zorgde voor een mooi luchtpanorama.
Toen ook nog de zon doorbrak kon het helemaal niet meer kapot, want nu kwamen de zwemspullen tevoorschijn en was de Waterspeelplaats al snel overspoeld door De Woudwachters.
Ook het winkeltje deed goede zaken, vooral door de verkoop van snoepdeodorantflesjes die de tongen voor de rest van de week blauw kleurden.
We hoorden ook enthousiaste verhalen over de maffe fietsjes en de hindernisbaan waarop je met met moeite overeind bleef.
Om drie uur kwamen we voor de eerste keer weer allemaal even bij elkaar om een ijsje te eten en daarna losten jullie weer op…..

De Strandopkomst.

10 juni 2017.
De Strandopkomst.
Vandaag hadden de Woudwachters opkomst met de Zonnestralen én de zonnestralen.
Na een week baggerweer zat het ons helemaal mee, want de zon scheen als nooit tevoren.
Ons eerste strandspel was de Slangenwedstrijd, vier groepjes vormden vier slangen waarbij iedereen de enkels van de welp voor zich moest beethouden. Bij de eerste ronde viel er nog wel eens een slang kapot, maar bij de tweede ronde werd het een echte wedstrijd en kwamen alle slangen heelhuids over de finish.
Voor het tweede spel renden we met z’n allen richting waterkant. De vier ploegen doe ook de slangen waren, veranderden nu in een soort bulldozers die met de ruggen elkaar over een streep moesten duwen. We maakten er een spannende competitie van die maar één finale kon hebben…..namelijk een frisse duik in de zee.
Er waren Woudwachters en Zonnestralen die hun zwemkleding gingen aantrekken, maar sommigen konden niet wachten en gingen met uniform en al zo de zee in. Na een half uurtje zwemmen was het tijd geworden voor het strandkastelenfestijn. Acht groepjes maakten acht mooie zandkastelen die ook nog een keer onderling verbonden waren met een gracht of een muurtje en er werd zelfs een geul gegraven naar de zee.
Toen iedereen het zo’n beetje gezien had met de strandkastelen doken jullie weer het water en om 4 uur was het geen Cup-a-Soup tijd maar Raketjestijd.

De Wildwateropkomst.

27 mei 2017.
De Wildwateropkomst.
Al voor het openen zat de sfeer er goed in door alle meegenomen supersoakers en zo begonnen we bijna allemaal met een nat uniform aan de opening. De opening was trouwens ook apart, want we gorgelden het openingslied en dat gaf wel een natte vloer.
Bij het eerste spel mocht iedereen lekker met water rennen, maar de dobbelsteen bepaalde hoe je dat water moest meenemen. Soms moest dat in een soeplepel, terwijl je daarna ineens water moest overbrengen met een spons. Extra hindernissen, nou ja hindernissen, waren de sproeier én oud Woudwachter Yannick….
Na al dat geren waren we toe aan iets rustigs, ,maar niet minder nat, je moest namelijk zo snel mogelijk 25 knikkers uit een teil koud water vissen met je tenen ! We zagen hele slimme welpen met slimme oplossingen en er waren welpen die met twee voeten tegelijk de knikkers er uit wisten te krijgen.
Nu kwam de voorbereiding op het watergevecht waar iedereen naar had uitgekeken. In plaats van de bekende waterballonnen mocht iedereen herbruikbare waterbommen maken van sponsjes. Je knipte zes stukken van twee sponsjes en dan bond je ze in het midden bij elkaar, nu kreeg je een spons die heel veel water opnam en waar je lekker mee kon gooien.
De strijd was fantastisch en nadat alle negen emmers leeg waren gegaan kende het ultieme watergevecht alleen maar winnaars en winnaressen.
Na de limonade deden we een smokkelspel waarbij degene met het geld moest proberen om droog over te komen. Samy zorgde voor de komische noot door iedereen in de war te brengen en bijna alle smokkelaars kwamen droog over.
Intussen had de vader van Logan ijsjes gehaald voor Logan zijn verjaardag, dat was een kers op de taart die deze fantastische opkomst wel zeker was.
Het eindspel leek veel op een levende Splash, want degene die zes gooide met een dobbelsteen, mocht heel hard in een teil water meppen…..SPLASH….dus.

De Magische Meteoriet.

20 mei 2017.
De Magische Meteoriet.
Onze Scoutingdag begon al om 10.00 uur ’s-ochtends toen we verzamelden in de Bosjes van Pex om samen met nog 4 scoutinggroepen mee te doen met het Regiospel.
Door de komst van een Magische Meteoriet veranderde het gedrag van alle jungledieren. Hathi werd heel springerig, Baloe leek wel een slang en Jacala kreeg het helemaal op zijn heupen en wilde het water niet meer in. Door het verdienen van pootadrukken konden we een ruimtesatelliet de meteoor van baan laten veranderen en dat lukte gelukkig wonderwel, zodat we na afloop van het spel weer alle dieren in hun eigen goede doen terugzagen.
’s-Middags installeerden we Tymen. Eerst moest hij tafeltikkertje spelen met een paar welpen en daarna werd hij ook lid van onze kikke club. Bij ons had de Magische Meteoriet weer een weg richting aarde gevonden en daarom wilde Malchi de vis plotseling weer vliegen en leken de welpen wel sprinkhanen. Later veranderde hompen klei in de meest curieuze wezens, dus er zat maar één ding op……we moesten de meteoriet zelf uit de lucht gooien en dat deden we als echte scouts met hakbijlen.

Yakari en de NaNaBoZo.

13 en 14 mei 2017.
Woudwachtersweekend : Yakari en de NaNaBoZo.
Na binnenkomst bij de Wassenaer van Obdamgroep namen de Woudwachters de complete Tokkelbaan over die er voor de Open Dag was gemaakt. Het was geen kleintje, want je roetste wel twintig meter ver.
Daarna gingen we naar het bos voor het indianenspel “Overval”, maar het leek net of de NaNaBoZo al een regendans had gedaan, want het kwam met bakken naar beneden.
Toch gingen we door met het fantastische spel waarbij je naar het gebied van de vijand moest sluipen om daar een stok in te planten. Jullie deden het geweldig, we zagen hele slimme manieren om de verdedigers weg te lokken en we zagen ook hoe jullie al rennende de stokken in de grond zetten.
Toen het zon weer doorkwam gingen we bogen maken en daar zochten we ook goede pijlen bij.
Om vijf uur mochten jullie je bedden uitzetten op de bovenverdieping van het avontuurlijke clubhuis en daarna stoven jullie naar buiten om met z’n allen een eigen indianenavontuur te verzinnen.
We zagen jullie onder daken, in de buis, bij het kampvuur, kortom, in alle hoeken en gaten heeft wel een Woudwachter gezeten…..
De maaltijd was ook zeer indiaans, het waren wraps met een ontiegelijk lekkere saus die gemaakt was door Hindira. Sommige welpen namen er zelfs twee. De vla kon daarna getopt worden met vier soorten sprinkels.
Het avondprogramma begon met het maken van hele gave Dromenvangers die jullie meteen boven jullie bedden hingen en daarna kozen zeven Woudwachters er voor om mee te doen met het nachtspel. Indianenlinten heette het. Midden in het bos hing een touw van 30 meter waar voor iedereen drie linten met naam erop hingen. In het pikkedonker moest je proberen de drie linten met je eigen naam te veroveren. Dat viel niet mee, want Patricia en Lisetta mochten je terugsturen als ze je zagen. Jayden was de eerste welp die ongezien de linten pakte, maar de anderen lukte het ook na een tijdje. Als beloning kreeg iedereen een hele buis “Lightsticks”. Hier werden meteen kettingen gemaakt die prachtig oplichten in het donkere bos.
De zaterdag sloten we af met een gezellige SingSong bij het kampvuur.
Zondag.
Jullie waren vroeg op en hadden meteen de spullen weer ingepakt. Zodoende had je lekker veel tijd om voor het ontbijt het eigen verzonnen avontuur te spelen.
Na het wat verlate ontbijt kwam dan eindelijk de activiteit waar jullie al lang naar uitkeken…..De Kanotocht. De meesten sprongen heel volleerd in de kano’s en na een minuut of tien ging ook het sturen en roeien indiaans oké.
We voeren langs rechte vaarten, onder lage bruggetjes en over grote watervlakten en halverwege maakten we allemaal een rondje om de fontein. Het terugroeien werd net zo’n avontuur.
Na de lunch ging jullie avontuur verder en zorgde Rafael en Emma voor een schone vaat.

De Boeven en Politie opkomst.

6 mei 2017.
De Boeven en Politie opkomst.
Bij het eerste spel had je het als politie-agent niet makkelijk, want er liepen twee boeven tegelijk door het gebouw…..en welke moest je nou als eerste pakken…..
Met schijnbewegingen en sprongen net over de grens van het gebied konden een hoop boeven nog ontkomen, maar ook de politie werd steeds slimmer en wist uiteindelijk bijna elke boef achter de tralies te krijgen.
Het tweede gebouw waar ingebroken werd had infrarood beveiliging en een bewaker die je alleen maar zag als je bewoog. Het ontwijken van de infraroodstralen ging spectaculair en de dieven wisten toch een paar keer de juwelen te stelen.
Nu kwam er een spel wat nog geen één Scoutinggroep ooit heeft gedaan, we denken dan ook dat dit spel de komende jaren veel navolging krijgt. We deden een estafette Touwtrekken tussen de Politie en de Boeven. Zodra een team had verloren moesten ze snel naar een volgend touw rennen voor een nieuwe kans. De potjes waren geweldig, maar na afloop had iedereen wel even last van de handen…..toch ?
Hierna vierden we de verjaardagen van Jayden en Temelko en iedereen was wel aan frisse limo en smakelijke chippies toe.
Na de limonade werd Patricia geïnstalleerd als leidster bij onze groep, onze voorzitter deed dat weer weergaloos alhoewel hij volgens Yanghe wel wat zenuwachtig leek.
Na de installatie  gingen we stoktrekken, dit was af en toe hilarisch omdat sommige welpen zo sterk waren dat de tegenstander over hen heen vloog én ook de wormen deden met dit spel mee.
Als afsluiter deden we een beroep op jullie vingervlugheid, je moest namelijk een juwelenring aan een touw wegsmokkelen zonder dat de politie in het midden dit zag.
De oudermiddag.
Onze allereerste Oudermiddag was erg gezellig. We begonnen met een diaserie van het afgelopen seizoen en daarna mochten de ouders meedenken over het komende seizoen. Hindira maakt hier een verslag van voor alle ouders. Op deze middag hebben ook een aantal ouders aangeboden om te helpen bij het uitbreken van onze oude douches.
De volgende Oudermiddag is aan het begin van het nieuwe seizoen.

De Jacht-opkomst.

29 april 2017.
De Jacht-opkomst.
Het was vakantie en we hadden mooi weer, dus jullie waren helemaal in de stemming om op jacht te gaan in het bos. Het eerste spel was op de “sneuvelheuvel”. We deden daar net alsof je achterna gezeten werd met een jong op je rug. De heuvel oplopen in het rulle zand bleek een aardige opgave te zijn, maar als je viel, viel je lekker zacht. Als dierenjong op iemands rug mocht je ook meelopen, maar sommige “ouder” dieren tilden hun “jong” de hele weg de heuvel op.
Na dit spel liepen we verder het bos in en deden toen het spel waarbij een tijger achterna gezeten werd door een jager. Wij vormden de kring waar de tijger in veiligheid kon komen. De jager liet zich echter niet weerhouden door deze menselijke muur en beukte er regelmatig doorheen.
Bij de jacht hoort natuurlijk ook een mooie speer en die gingen vervolgens ook zoeken in het bos. Sommige welpen vonden wel twee of drie bruikbare speren en al gauw werd er heel goed mee geworpen. Met vlijmscherpe messen gingen we de speren daarna mooi maken bij het clubhuis.
Sommige welpen maakten een scherpe punt aan de speer terwijl anderen de hele speer mooi glad maakten.
Tot slot hadden we een heel apart Jacht-spel. De buit was dit keer verstopt in allerlei lagen en die mocht je om de beurt eraf halen, maar dan wel met ovenwanten aan…..
Ook na het sluiten gingen een heel stel welpen verder met hun speer, het was dan ook een opkomst die nog uren door mocht blijven gaan.

De St.Jorisviering 2017.

22 april 2017.
De St.Jorisviering.
Aangezien St.Joris de ziekte van Bokkesprong had en de draak ook nog hulp had ingehuurd van zes zwarte Ridders moesten de onderdelen van de Be Pals dit jaar zelf de strijd aangaan met de dekselse draak. Gelukkig was er een oplossing om van de draak af te komen, hij is namelijk als de dood voor “Drakengif “.
Dit “Drakengif” moest wel eerst nog even door een wild heuvellandschap worden gesmokkeld langs die vermaledijde Ridders met hun zeer flexibele zwaarden. Gelukkig waren jullie fanatiek genoeg om de strijd aan te gaan, want de ridders waren ook al superopgepomptfanatiek.
Na een strijd van een half uur hadden de kinderen, ook wel Witte Raven genoemd, drie emmers met Drakengif overgesmokkeld en dat was ruim voldoende om de draak voor minstens één jaar buiten de deur te houden….
Nu moesten we alleen nog van die Zwarte Ridders af, dit deden we met het spel Ratten en Raven.
Vooraleer werden de Ridders steeds sterker, maar toch werden alle Zwarte Ridders uiteindelijk onschadelijk gemaakt door de onoverwinnelijke Be Pals.
Het kampvuur werd daarna nog aangewakkerd door Lisa en Mirjam die er ook nog een feest van maakten met leuke liedjes, waarbij Bart zeer creatief kon dansen.
We eindigden in een grote kring waar iedereen zijn Scoutingbelofte hernieuwde voor het komende jaar.
Het was weer fantastisch.

De Installatie van Niels en Logan.

22 april 2017.
De Installatie van Niels en Logan.
Elke welp die bij de groep geïnstalleerd wordt moet altijd eerst meedoen met een maf spelletje. Dit keer werd het “De lakei en de Koning.” Daarbij moesten Niels en Logan als echte lakeien zorgen dat de Koning niet met zijn voeten de grond raakte. Het grappige was dat ze allebei via een omweg gingen en dat Niels net voor de finish Logan nog inhaalde…..
Daarna deden we het met z’n allen en dat was een prachtig gezicht.
Na de installatie deden we een spel met een giftige Draaktijger. Iedereen haakte de armen in elkaar en vormde een kring. In het midden lag de Draaktijger. Na het startsignaal mocht je de anderen tegen de Draaktijger trekken en dat viel nog niet mee. Het eerste potje was nog aftasten, maar daarna kregen jullie de smaak te pakken en werden jullie steeds acrobatischer in het ontwijken van de Draaktijger.
Omdat de leiding het volgende spel moest klaarzetten kregen jullie een kwartiertje vrij spel en daarbij kreeg de gevonden voetbal de hoofdrol.
Bij het volgende spel moest je met het zeer brosse spaghetti, bekertjes vervoeren naar een tafeltje, waar je dan ook nog met die spaghetti een hoge toren moest bouwen. Dat bouwen ging best wel goed, maar de wind wilde ook meespelen en blies beide torens snel om. Als oplossing maakten jullie muurtjes van welpen om de tafel. Een halve minuut voor het einde had tafel 1 nog de hoogste toren totdat die drommelse wind weer roet in het eten gooide…..